Tadeusz Konwicki

Na przełomie 1944 i 45 roku walczy w antybolszewickiej partyzantce AK w lasach podwileńskich. W 1945 r. przedostaje się przez nowe granice Polski; przeżywa bunt ideowy (literackie świadectwo stanowią przede wszystkim powieść „Rojsty” oraz opowiadanie „Wielkie manewry”), zostaje gorliwym działaczem socjalistycznym i jednym z głównych autorów formacji „pryszczatych” (m.in. utwory: „Przy budowie”, „Władza”; „Godzina smutku” i „Z oblężonego miasta” mają już charakter „odwilżowy”). Po kolejnym gorzkim rozczarowaniu zajmuje pozycję outsidera — mimo coraz dobitniej zaznaczanej w wystąpieniach publicznych i działaniach artystycznych postawy opozycyjnej, nie zwiąże się już z żadną grupą. Pisze odtąd dzieła niemal zawsze balansujące w państwie komunistycznym na granicy niecenzuralności — szczególne miejsce zajmują wśród nich zwłaszcza cykl powieści egzystencjalnych: „Sennik współczesny” (1963), „Wniebowstąpienie” (1967), „Nic albo nic” (1971) oraz aluzyjny para-dziennik „Kalendarz i klepsydra” (1976) — zaś od połowy lat siedemdziesiątych nowe utwory Tadeusza Konwickiego są publikowane w podziemiu wydawniczym. Poza oficjalnym obiegiem ukazują się: antyreżymowy tryptyk „Kompleks polski” (1977) — „Mała apokalipsa” (1979) — „Rzeka podziemna, podziemne ptaki” (1984), para-pamiętnik „Wschody i zachody księżyca” (1982) oraz wywiad-rzeka „Pół wieku czyśćca” (rozmowy przeprowadzone przez Stanisława Beresia, pseud. Nowicki; wyd. 1986). Jako prozaik jest autorem także m.in.: wspomnieniowego „Nowego Światu i okolic” (1986; domknięcie trylogii autobiograficznej zapoczątkowanej „Kalendarzem i klepsydrą”) i „Zórz wieczornych” (1991) oraz cyklu, którego bohaterami są dzieci i młodzież: „Dziura w niebie” (1959) — „Zwierzoczłekoupiór” (1969) — „Kronika wypadków miłosnych” (1974); do arcydzieł Tadeusza Konwickiego zalicza się powieść „Bohiń” (1987). Cała dojrzała twórczość autora „Kompleksu polskiego”, zakorzeniona bardzo silnie w jego biografii, rozpięta jest między rodzinną Wileńszczyzną i Warszawą, w której pisarz-reżyser mieszka od 1947 roku.

Źródło: http://konwicki.art.pl/

dodane przez: Wiosenki

edytuj biografię