Ignacy Krasicki

Ignacy Krasicki urodził się 3 lutego 1735 roku w średnio zamożnej rodzinie szlacheckiej, w Dubiecku koło Sanoka. Lata wczesnego dzieciństwa spędził w domu ciotki, Anny Sapieżyny. W latach 1743-1750 uczęszczał do jezuickiego kolegium lwowskiego. W 1751 roku Ignacy Krasicki wyjechał do Warszawy, gdzie studiował w seminarium misjonarzy przy kościele Św. Krzyża. W 1759 roku udał się na dwuletnie studia do Rzymu. Po powrocie związał się ze stronnictwem saskim.

Od 1763 roku powołano Ignacego Krasickiego na sekretarza prymasa Łubieńskiego. Od tego czasu przebywał w najbliższym otoczeniu Stanisława Augusta Poniatowskiego. Gdy Stanisław August został wybrany na króla, Ignacy Krasicki związał się z grupą reformatorów skupionych przy królu. Poparcie Stanisława Augusta sprawiło, że w 1765 roku został prezydentem trybunału małopolskiego. Od 1766 roku był biskupem warmińskim. W tym samym czasie Ignacy Krasicki pisał artykuły do czasopisma "Monitor".

Po pierwszym rozbiorze Polski diecezja Ignacego Krasickiego znalazła się pod zaborem pruskim. Od tej pory Ignacy Krasicki rzadko bywał w Warszawie. Wiele czasu poświęcał pisaniu oraz urządzaniu rezydencji w Lidzbarku Warmińskim. Życie na wysokim poziomie sprawiło, że poeta popadł w długi, z którymi nie poradził sobie do końca życia.

Na lata 1775-1786 przypadł rozkwit twórczości Ignacego Krasickiego. Pisarz uprawiał wiele gatunków literackich. W 1795 roku mianowano go arcybiskupem gnieźnieńskim, przeniósł się do Skierniewic i Łowicza.

Ignacy Krasicki zmarł 14 marca 1801 roku w Berlinie.

Źródło: edulandia.pl

dodane przez: Wojtek

edytuj biografię