Kazimierz Przerwa-Tetmajer

Przeglądaj zdjęcia (2)

Dodaj zdjęcie

Dodaj zdjęcie - pamiętaj aby nie naruszać praw autorskich! Upewnij się, że zdjcie może być rozpowszechniane. Podaj źródło zdjęcia. Dodając zdjęcie akceptujesz regulamin.

Średnia ocena

7.00

dobry

(1 głosów)

Książki (0)Cytaty (0) Biografie (1)

Tagi (0)Cykle literackie (0)Ciekawostki (0)

Książki biograficzne (1)Dyskusje (1)

Informacje

Narodowość:

polska

Odszedł w wieku:

74 lat

Data urodzenia:	12 lutego 1865
Miejsce urodzenia:	Ludźmierz, Rosja

Data śmierci:	18 stycznia 1940
Miejsce śmierci:	Warszawa, Polska

Tagi (0)

Biografia (1)

Dodaj

Kazimierz Przerwa-Tetmajer - poeta, nowelista, powieściopisarz, pisarz dramatyczny. Urodził się 12 lutego 1865 roku w Ludźmierzu, w rodzinie ziemiańskiej o tradycjach literackich. Ojciec Kazimierza Przerwy-Tetmajera - Adolf był marszałkiem powiatu nowotarskiego, uczestnikiem powstania listopadowego. Po stracie majątku rodzina przeniosła się do Krakowa, gdzie matka Kazimierza Przerwy-Tetmajera prowadziła pensjonat.

Po ukończeniu gimnazjum Kazimierz Przerwa-Tetmajer rozpoczął studia na wydziale filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Pracował jako dziennikarz - współredagował "Kuriera Polskiego", pisał wiersze. Wyjechał do Warszawy, a potem do Heidelbergu, gdzie kontynuował studia. Po powrocie do kraju mieszkał w Krakowie i Zakopanem. Był świetnym taternikiem.

W czasie I wojny światowej związał się ideowo z Legionami, był organizatorem Komitetu Obrony Spiszu, Orawy i Podhala.

Po wojnie mieszkał w Warszawie. W 1921 roku został wybrany na prezesa Towarzystwa Literatów i Dziennikarzy, w 1934 roku został mianowany honorowym członkiem Polskiej Akademii Literatury. W tym samym roku zorganizowano jubileusz 45-lecia twórczości Kazimierza Przerwy-Tetmajera.

Pod koniec życia cierpiał na chorobę psychiczną, stracił wzrok. Dzięki prywatnej i społecznej pomocy przyznano mu dożywotnia rentę, mieszkanie i utrzymanie w Hotelu Europejskim w Warszawie. Po wybuchu II wojny światowej został usunięty z hotelu. Zmarł w osamotnieniu i zapomnieniu 18 stycznia 1940 roku. Pochowany został na Powązkach.