Michaił Bułhakow

Michaił Bułhakow urodził się 15 maja 1891 roku w Kijowie. Jego ojciec był wykładowcą akademickim. Z domu rodzinnego Bułhakow wyniósł zainteresowanie teatrem i muzyką. Z zawodu był lekarzem. Podczas I Wojny Światowej pracował w szpitalach polowych. Od 1916 razem z żoną prowadził szpital. Po demobilizacji powrócił do Kijowa, gdzie otworzył prywatną praktykę. W 1917 roku został przeniesiony do Wiaźmy, gdzie rozpoczął pisanie. Od 1921 roku mieszkał w Moskwie. To tutaj powstały jego największe dzieła. Podczas pobytu w stolicy Rosji pracował m.in. jako reporter, kronikarz, urzędnik oświatowy.

Debiutem literackim Bułhakowa były autobiograficzne felietony "Zapiski na mankietach" (zachowane tylko we fragmentach). Po śmierci matki, pisze "Białą gwardię", jako pomnik pamięci matki. Ta powieść przyniosła mu rozgłos, została także przez niego samego zaadaptowana na scenę. Wystawiana była pod tytułem "Dni Turbinów". Elementy autobiograficzne w twórczości Bułhakowa można odnaleźć m.in. w "Powieści teatralnej" (nie ukończonej powieści satyrycznej), "Zmowie świętoszków" (dramacie o Molierze), "Ostatnie dni" (sztuce o Aleksandrze Puszkinie).

Najsłynniejszym dziełem Bułhakowa jest powieść-moralitet z elementami fantazyjnymi i groteskowymi, ukazująca walkę dobra ze złem na tle obyczajowości Moskwy lat 30., czyli "Mistrz i Małgorzata". Dzieło to zostało zaliczone do klasyki prozy światowej XX wieku.

Po zakończeniu pracy nad "Mistrzem i Małgorzatą" Bułhakow dowiaduje się o chorobie. Jako lekarz doskonale zdaje sobie sprawę z tego, że zostało mu niewiele życia. Umiera 10 marca 1940 roku w Moskwie. Zostaje pochowany na cmentarzu Nowodiewiczym. W nekrologu napisano, że odszedł twórca "bardzo wielkiego talentu i wspaniałego kunsztu, który przeszedł trudną i skomplikowaną drogę i wejdzie do historii literatury jako wybitny i oryginalny mistrz".

dodane przez: Wojtek

edytuj biografię