"TOP GUN. Amerykańska historia" – Dan Pedersen

Tytuł: TOP GUN. Amerykańska historia
Tytuł oryginalny: Topgun. An American Story
Autor: Dan Pedersen
Data wydania: 2022-05-24 
Wydawnictwo: Zysk i S-ka  
Liczba stron: 372
ISBN: 9788382020175
Tłumacz: Dariusz Kopociński 
Moja ocena: 8/10

Chyba nikomu na świecie nie trzeba przedstawiać filmu Top Gun, od którego praktycznie zaczęła się przygoda Toma Cruise’a. Każdy chłopiec chciał być jak Maverick – odważny, (co czasami graniczyło z głupotą), nieustępliwy i piekielnie utalentowany, a każda dziewczynka marzyła o tym, by wcielić się w rolę dziewczyny głównego bohatera, która tupnięciem nogi potrafiła sprawić, że grupa nieokrzesanych pilotów stawała się potulna jak baranki. Dodając do tego świetną fabułę i kosmiczną ścieżkę dźwiękową, otrzymaliśmy klasyk, który na stałe wpisał się w kanon hollywoodzkich filmów o tematyce wojskowej. Jakież było moje zaskoczenie, gdy biorąc do rąk książkę Topgun autorstwa Dana Pedersena nie otrzymałam powieści o bohaterach filmu, tylko swoisty reportaż o powstaniu jedynej w swojej rodzaju Szkoły Lotnictwa Morskiego nastawionej na walki powietrzne. Czy się zawiodłam? W żadnym razie. Opowiadana historia jest nie tylko ciekawa, ale przede wszystkim do bólu prawdziwa.

Gdy w roku 1968, Dan Pedersen podjął się służby, jako oficer zarządzający Szkołą Lotnictwa Morskiego, nie spodziewał się, że w ciągu 60 dni wraz z ośmioma innymi oficerami stworzy podwaliny miejsca szkolącego pilotów według starych zasad i skupiającego się przede wszystkim na walce manewrowej – traktowanej wcześniej po macoszemu – czego skutkiem były olbrzymie straty w trakcie wojny w Wietnamie. Młodzi ludzie niezgadzający się z polityką rządu, aczkolwiek niemogący wystąpić przeciwko niemu postawili wszystko na jedną kartę – własne kariery, szczęście rodzinne i mnóstwo czasu, by wkrótce zobaczyć, że to, co początkowo wydawało się tworem, który miał niewielkie szanse powodzenia stało się modelem doskonałym, kształcącym wszechstronnych i wielozadaniowych wojowników oraz wyrozumiałych i inspirujących dowódców. Silna pozycja, jaką zapewniła sobie szkoła przeciwstawiała się wszystkiemu, co mogło jej zagrozić – cięciom budżetowym, zawodowym zawiściom czy politycznemu karierowiczostwu.

Trzonem Topgun byli ludzie – traktujący wszystkich równą miarą i nieobnoszący się z władzą, jaką posiadali. Instruktorzy szkoły nauczając, sami tak na dobrą sprawę się uczyli. Musieli przekazać swój zasób wiadomości w taki sposób, by adepci sami stali się nauczycielami dla swoich współbraci.

Na wojnach można walczyć bronią, lecz to ludzie je wygrywają.

Faktem jest, że nie było tutaj miejsca na żadne półśrodki. Ciężka praca, przy której nawiązywały się więzi przyjaźni i poczucie misji oraz wiedza, że jej powodzenie zależało od życia pilotów wyruszających na wojnę sprawiały, iż hasło:

kto zajmuje w walce drugie miejsce, nie żyje nabierało nowego, głębszego znaczenia.

Pedersen prowadzi opowieść w sposób niezwykle interesujący, a czytający oczami wyobraźni mogą przenieść się do kokpitu pilota, by razem z nim przeżywać historię najwyższych lotów.

#reportaż

Za możliwość zrecenzowania powieści dziękujemy wydawnictwu